Idę przez

Przez gaj drzew oliwnych idę do

domu za wzgórzem

zaparkowałem auto

z włączoną klimatyzacją

przez to nie mogę nazbyt długo dotykać

swoich śladów pomiędzy kępkami zielska

ale pochylam ile możliwe dotknięte palcem Stwórcy plecy

żeby wyznać modlitwę ziemi

po której idę

Tędy szedł Jezus domniemanej pamięci w łapciach

z bydlęcej skóry a obok

jego przyrodni brat bezwiednie rozmarzony

przekonaniem że nikt jego śladów nie zapamięta

na przedmieściach Jeruszalajim

bo bosymi stopami zaledwie spełnia swój los 

być szczęśliwym

     Chcesz być szczęśliwy. Swoje szczęście opowiadasz tym, czego nie masz, co mają inni, swoimi brakami i niedoborami, a nie marzeniami. Masz do tego prawo, masz prawo wybierać, masz prawo nie mieć marzeń. W tym dążeniu relatywizujesz sens dobra, opowiadając je swoimi pragnieniami, ustanawiając owe jako definicję.

Pragnienie bycia szczęśliwym jest oczywiste i usprawiedliwione. Zasadą jest, żebyś rozumiał, że twoje zrelatywizowane dobro nie jest dobrem etycznym, w sensie przeciwieństwa zła.

Musisz pamiętać nieustannie i z wiedzą trwać niezłomnie, że przez swoje wybory w tej przestrzeni, przez swoje czyny, bywasz osobowym obiektem pogardy.

W swoim dążeniu ku szczęśliwości dojrzyj siebie, kiedy pochylasz się nad własnymi odchodami w misce klozetowej WC. Czy dostrzegasz jakim bywasz odrażającym obiektem we wspólnocie ludzi?