pewnego majowego poranka

Pewnego majowego poranka

Arthur Schopenhauer i blady chłopiec w okularach

idąc alejami kolekcjonują obojętnie

fasady hipermarketów

z których spoglądają im w twarze

oczy zmęczonych manekinów

ale tuż przed skrzyżowaniem blady chłopiec

nie wytrzymuje

wyrywa z piersi ciężką grudę serca

wybija szybę i już za chwilę zrozpaczony

gryzie wystającą kość policzkową martwego brata

w modelowym garniturze gorączki

– to tylko przejściowy kryzys – szepce Arthur Schopenhauer

i bezwiednie przechodzi na drugą stronę

dziwnie pustej

– nagle o tej porze roku –

ulicy   

W przeddzień sezonu upałów

W wykrzywionej twarzy miasta

w namacalnym policzku ulicy

w dolinie zasiedlonej udomowionymi słowami językiem aut i tramwajów

które w zależności od potrzeb zmieniają kolor skóry i paznokci

w trybunale oswojonych metafor poukładanych z mięsa krwi i kości

wśród handlujących sercami

– tych którzy rano lub w południe zamiatają głodnymi oczami

soczyste chodniki i wystawy sklepów

a wieczorem spalają się w ekstazie Toski Pucciniego

wśród podających rękę i podających dane o zużyciu konta

oraz stanie państwa i monarchii drobnoustrojów

podczas manifestacji wśród głosujących

lub wstrzymujących się od głosu i od umęczonych warg 

między budzącymi się z syndromu przedmiesiączkowego kobietami

podczas polowania na niedzielny wypoczynek w towarzystwie pierwszej hostii

i coraz nikczemniej odwzajemnianej miłości

ponad słowami masowego zakazu nakazu rozkazu

w przeddzień sezonu upałów

w trakcie negocjacji

pod koniec ratunkowej misji Johna Kerry'ego w Soczi

w trakcie proklamowania niepodległości w ludowej republice poetów

usiłując potwierdzić swoje istnienie spluwam krótko i zdecydowanie

aż powietrza wstrzymują się na moment przed

zbiorowym samobójstwem

Umarł BB King

Umarł król bluesa, BB King.

...