wiersz o oddaleniu

Przychodzisz do mnie a ja jestem taki bezradny

wyciągam z sił całych ręce aż pokrywają się szronem

bo dotykam mroźnej pustki w nieruchomych powietrzach

nie mogę zrobić kroku jak w trudnym śnie

zrób krok do mnie przez ten sen bo jestem bez ciebie

Moje serce jest jak szary kamień

próbuje bić kiedy przychodzisz do mnie i pęka z trzaskiem

biorę to serce i wyciągam ręce aż pokrywają się szronem

i kamień osypuje się piaskiem na trawę

nie mogę zrobić kroku jak w trudnym śnie

zrób krok do mnie przez ten sen bo jestem bez serca

Moje oczy płoną jak żagwie

nie mogę dostrzec ciebie przez ten płomień kiedy przychodzisz do mnie

więc biorę oczy i wyciągam ręce aż pokrywają się szronem

a płomień zamienia się w popiół rozwiewany przez wiatr

nie mogę zrobić kroku jak w trudnym śnie

zrób krok do mnie przez ten sen bo bez oczu jestem

Przychodzisz do mnie

a ja wyciągam ręce aż pokrywają się szronem

i opadają płatkami śniegu wirującymi w powietrzu

nie mogę zrobić kroku jak w trudnym śnie

zrób krok do mnie przez ten sen bo jestem bez rąk

Moje słowa są jak starte na pył żarna tęsknoty

wołam do ciebie z całych sił kiedy przychodzisz do mnie

ale moje słowa odlatują jak obłoczki i stają się szronem

nie mogę zrobić kroku jak w trudnym śnie

więc zrób krok do mnie przez ten sen bo bez słów jestem