wiersz o Ukrytym (Lot)

Stracił
nie pozostawił śladów oczu ani stóp
Tylko mury obrócone w perzynę
Są jedynym głosem pamięci
echem bolesnego świadectwa
rozsiewanym wiatrem tańczącym
w suchym płaczu suchych oczu smutnych oczu
kamieniejącym z przerażenia
pomiędzy słupami ognia

Stracił
bo darowane mu było życie
Od tego czasu przeklęci są ci którym darowane jest życie
nie mniej od tych którym ono nie jest darowane
Gdyby nic nikomu nie było darowane
gdyby nie był jedynym sprawiedliwym wśród nich
gdyby nie było sprawiedliwego
nic by nie stracił i nikt by nie stracił
pomiędzy słupami ognia