wiersz o rozstrzelanych

Z utraty miłości narodzi się inna

tak jak zgubienie rozumu 

wróży inną mądrość

z zatracenia w chaosie

czynimy porządek

gdy stracimy się sami dla siebie 

to można tylko uśmiech obnosić

jak afisz do cyrku

ściągający tłumy

wierne tłumnym prawom

i można walczyć na uśmiechy

nawet z salwą śmiechu

rozstrzelanych nią liczyć i dzielić i mnożyć

tylko ten jeden język 
zostanie nam wówczas

ten jeden rachunek do wyrównania