wiersz o dymiących śladach

Czymże była masa praojca jaszczura

na dymiących bagnach

tak samo uczył się raczkować

grzązł w miłości nie odkupionej

i życia nie zdążył wychłeptać do dna

Aż trudno uwierzyć

zamiast bagien -

wilgoć wydobywana do góry w kranach

zamiast mułu na odległym brzegu -

muł sprzętów kupowanych na raty

więc uczony prawnuk w centrum cywilizacji

pierwszej połowy dwudziestego pierwszego wieku

myśli – czym różni się jaskinia od czterech ścian

a okrzyk miłości od rocznicy garści kurzu

każdy miocen jest jego i garść poszlak

każda wanna morza

i zamrożony lodowiec czystości

I czy 

owłosienie foteli nie jest atawistyczne