Piszę te swoje
opowieści dla ciebie. Ja je znam. Nie jestem poetą, opowiadam tylko
o swoich myślach i o swoim życiu, o tym, co uważam za ważne,
warte opowiedzenia. Nie chcę, nie próbuje przekonać cię do
jakichś swoich spojrzeń, racji, opowiadam o swoim miejscu, które
udeptuję borykając się z losem, z chaosem, tak jak ty swoje.
Opowiadam, bo tylko opowieść zamknięta w słowa jest treścią,
inna jej forma to zaledwie wrażenie, nieokreślone odczucie.
Opowiadam więc, bo chce opowiedzieć, to jest jedyny powód.
Niebawem zamilknę, bo materiał z którego jestem zrobiony zużył
się, za to dziękuję ci, że jesteś zaciekawiony, nieobojętny,
uważny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz