Zmień spodnie na bardziej obcisłe

W innym kącie wszechświata i ustroju wewnętrznym

z mniej pokaźną stolcową

tą od czystego tlenu większą

mógłbyś ku chwale własnej pracować po cichu

może wtedy twoja pierwsza męska wilgoć byłaby zapowiedzią pory deszczów

a ten wiersz miał więcej znaczeń niż łacińskie res

dopuszczając do swoich stromych oczu

z nilowego piasku –

Lecz żyjąc w tym kącie wszechświata Z tym ustrojem wewnętrznym

pozostań tu gdzie tkwisz zatknięty

i bądź jak matka co przyjmuje w siebie wszystko cicho

na białe pokoiki z tapetami w gołąbki

noś bandaż w miarę elastyczny

żyj niemo w nowo wydzierżawionej zagrodzie języka

z taką wiedzą o poezji jaka u kalek o wojsku

a najlepiej

zmień spodnie na bardziej obcisłe byś realniej w sobie tkwił

nie tak znów przesadnie metafizyczny facet

A ostatni wiersz skończ opisem 
słońca które cieknąc przez interlinie

spłynie w kropkę