Ścieżki
– po których
iść
nie dotykając
stopą błękitów z
nieba
Odległości
– które
przebyć
szybciej niż myśl
przybyć
z szybkością
myśli
Lękasz się że
nie
idziemy i prędkość
jest nam obca
lękasz się że
tak
stoimy i jest nam znane pogrążanie w tęsknocie
a ziemia która
wysunęła
się spod stóp i
objucza ci kark?
A wiatr co spędza
rysy z twarzy?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz