wiersz o tym co najważniejsze

Przyniosę ci od mojego domu mały płomyczek w dłoniach

a ty zrobisz z niego zarzewie 

a może bukiet słońca w wazonie 

Przyniosę ci chłodu wody od studni przy domu 

takiej wody która ugasi 

każde twoje pragnienie 

i przyniosę ci znad jeziora dzban porannej rosy 

by zamiast łez i pragnienia była na wszystkie dni i noce 

Przyniosę ci słodyczy od plastrów pszczelich w ogrodzie 

i soczystości jabłek cały kosz od sadu 

by jabłka pieśnią były wieczorną 

o soczystości i o słodyczy 

o sadzie i o ogrodzie 

i by były łykiem jabłoni

Chodź ze mną zaprowadzę cię na łąkę 

tam pachnie rozgrzane słońce 

pachnie jak skrzydełka motyli 

spójrz na skraju wąwozu kwitną bzy białe i fioletowe

przyniosę ci bukiet bzów od wąwozu 

i jeszcze nazbieram stokrotek 

A tam za łąką patrz jakże lśnią kaczeńce 

przyniosę ci od tej dali lśnienie 

Przyniosę ci łąkę z jej nienasyceniem 

a potem nim otulony trawą kwitnącą roztańczony 

uniosę nas jak ptaki 

ku białym wśród błękitów obłokom