wiersz bezdomny

Nigdy nie wychodziłem z domu

te krótkie wypady

do szkoły nad rzekę do pracy po zakupy

nie mają znaczenia

a przecież nie jestem kaleki

tylko po co

skoro tutaj jem kolację śpię wygłaszam opinie

skoro stąd podpatruję życie i innych ludzi

Tak było i tak będzie -

wyrzucony z pieleszy zginę zapewne

pod jakimś drzewem albo progiem

przejdę obok wielu ludzi

którzy chcieliby mi pomóc

być może zdążę list wysłać

ale nie będę w nim o nic pytał
o nic nie będę prosił

tylko zaklnę
bo przekleństwem umiem się dzielić