Chodzę tą ulicą

Nie przynależny nigdzie

kosmopolita miast i ogrodów

adoptowałam

małą ulicę sprzeczności

na której brzydota z pięknem

harmonia z chaosem

wiodą na co dzień kłótnię gwarną 
hałaśliwą i zbędną

Chodząc tą ulicą

przez dni czarne i białe

z rekami i nogami zmęczonymi

od dźwigania plecaka złudzeń

patrzyłem jak dźwięczały

wypadając z niego na bruk

A plecy ciężkie i proste 
głuche

nie chciały ugiąć się

abym mógł pozbierać

je podnieść