Ale powietrze przepływa łagodnie

Myślę że na świecie obojętne bramy

pod dotykiem rozstępują się jak skrzydła ptaka

Miękko sunie powietrze ociera się o kres i powraca

niespokojny sen kładzie się u nóg jak gdyby kot

Myślę że tam ludzie czuja się naprawdę wolni

politycy muszą się bardzo starać by to zepsuć

Ale powietrze przepływa łagodnie i lekceważy wszystko –

widać jego przezroczysty refleks w źrenicy filozofa

lecz także pod powieką poety

gdzie rodzą się i rozpadają bezboleśnie przezroczyste wiersze...

[Śnię o wierszu a gdy budzę się nazajutrz

sen mój zmyka do szuflady ze starymi wierszami

i od wewnątrz klucz przekręca słyszę chichot

jak buszuje głośno czyta i sra na rękopisy]