Od trwogi wolny

Po podróżach przez rozbłyszczone noce i

mężne dni znalazłem

miejsce w twoim sercu wtulony

ramionami w kolana

od trwogi wolny od pajęczyn i piwnic najeżonych stęchlizną

od sprawiedliwości wolny od 
miłosierdzia

Nie spopielają mi powiek łzy którymi

mącą się twoje oczy ślepną i nawet słowa których

grudki rozgryzasz

nie ranią mi podbrzusza nie rozrywają

dłoni na wióry

W twoim sercu co dzień umierasz mocniej

i mimo że czasem zasmuca mnie chęć ucieczki uśmiecham się

do siebie łagodnie bo

przecież śmierć nas nie rozdzieli