Hieronim Korcz

     Hieronim Korcz musiał wyjechać na kilka dni. Ta istotna konieczność wywołał w nim rozedrganie mięśni, których istnienia nie przeczuwał, a jednak były. Wzruszył ramionami i poszedł wywlec walizkę z szafy. Otworzył a z jej pustego wnętrza jak jaki pieprzony dżin z dzbanka, wionęły na niego wspomnienia poprzednich podróży. Hieronim Korcz nie miewał miłych wspomnień z wyjazdów, o nie, raczej wilgotne, stęchłe i oślizłe. Potarł kciukiem kość policzkową i mruknął: - Hm.
     - Trzeba się spakować. - Dodał. Wizja pakowania się sprowokowała w nim mdłości, toteż poszedł do kuchni zaparzyć kawę, miał przy tym chwilę kiedy zatrzymały się wszystkie trybiki w Hieronimie Korczu. W końcu zdecydował i zaparzył czekoladową.

     Tak, tego za wiele jak na jednego Hieronima Korcza. Postawił kawę, pogłaskał kota i podreptał do półek z książkami, wziął swojego ukochanego „Srebrzynka”, rozsiadł się wygodnie i kładąc nogi na biurko westchnął z ulgą, nawet lekko się uśmiechnął otwierając książkę. Rzeczywistość przestała się miotać i zajęła oczekiwane od niej miejsce.